Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

Από φωτιές ποτέ δεν κάηκαν οι θάλασσες...

Από φωτιές ποτέ δεν κάηκαν οι θάλασσες
Απ' τ' αψηλά δεν γκρεμιστήκανε βουνά

Όσες φορές κι αν τη ζωή σου λες πως χάλασες
Μέσα σε όνειρα δεν δόθηκες φτηνά...

Από τη γη δεν θα φυτρώσουνε τα σύννεφα
Απ' ουρανό δεν θα θερίσεις ποτέ στάρι

Ίσως ακόμη να μην βρέξει στάλα σήμερα
Μα σ' αγαπώ.. σε ήλιο μέσα.. σε σκοτάδι...

Μες σε ρωγμές δεν θα ριζώσουνε τα αύριο
Από πληγές δεν θα σωθεί καμμιά ελπίδα

Μα στης καρδιάς το διπλοκλείδωτο ερμάριο
Φυλάω μόνο τη χρυσή σου την σελίδα...

Από σιωπές.. φωνές ποτέ δεν γαλουχήθηκαν
Από μονόλογους.. η ζήση δεν καρπίζει

Δυο ζεύγη μάτια μοναχά.. σαν αγαπήθηκαν
Μάθαν τη γη αιώνες τώρα να γυρίζει...

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου


About Me

Η Φωτό Μου
Ανεμοσκορπίσματα
Nikaia, peiraias, Greece
Στην μέση ενός μικρού σπιτιού που 'χω νοικιάσει το γέλιο ενός μωρού παιδιού με έχει αγκαλιάσει. Τα ζήτησα όλα απ' τη ζωή μου, τα πλήρωσα με τη ψυχή μου να έχει ένα τόπο η καρδια πριν να γεράσει...
Προβολή πλήρους προφίλ

Αναγνώστες