Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010
Από φωτιές ποτέ δεν κάηκαν οι θάλασσες...

Απ' τ' αψηλά δεν γκρεμιστήκανε βουνά
Όσες φορές κι αν τη ζωή σου λες πως χάλασες
Μέσα σε όνειρα δεν δόθηκες φτηνά...
Από τη γη δεν θα φυτρώσουνε τα σύννεφα
Απ' ουρανό δεν θα θερίσεις ποτέ στάρι
Ίσως ακόμη να μην βρέξει στάλα σήμερα
Μα σ' αγαπώ.. σε ήλιο μέσα.. σε σκοτάδι...
Μες σε ρωγμές δεν θα ριζώσουνε τα αύριο
Από πληγές δεν θα σωθεί καμμιά ελπίδα
Μα στης καρδιάς το διπλοκλείδωτο ερμάριο
Φυλάω μόνο τη χρυσή σου την σελίδα...
Από σιωπές.. φωνές ποτέ δεν γαλουχήθηκαν
Από μονόλογους.. η ζήση δεν καρπίζει
Δυο ζεύγη μάτια μοναχά.. σαν αγαπήθηκαν
Μάθαν τη γη αιώνες τώρα να γυρίζει...

Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)

- Ανεμοσκορπίσματα
- Nikaia, peiraias, Greece
- Στην μέση ενός μικρού σπιτιού που 'χω νοικιάσει το γέλιο ενός μωρού παιδιού με έχει αγκαλιάσει. Τα ζήτησα όλα απ' τη ζωή μου, τα πλήρωσα με τη ψυχή μου να έχει ένα τόπο η καρδια πριν να γεράσει...
- Αγάπη.... (3)
- Ένα τραγούδι ακόμα..... (2)
- Ευχές.... (2)
- Με ταξιδεύεις.... (2)
- Σκίρτημα.... (2)
- Ένα τραγουδι για κεινους.... (1)
- Καλημέρα.... (1)
- Μια καλημέρα ακόμα..... (1)
- Μια καλημερα ειναι αυτη... (1)
- Μοναξιά..... (1)
- Ο αλχημιστής... (1)
- Σιωπή.... (1)
- Συνεχίζω το μονοπάτι μου.... (1)
- Τι θα πεί λοιπόν φοβάμαι.... (1)
- Το τραγούδι της ερήμου.... (1)
- καλωσόρισμα...... (1)
- φθινόπωρος.... (1)







0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου