Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 2011
Τα χείλη της καρδιάς...
7:46 μ.μ. | 
Αναρτήθηκε από
Ανεμοσκορπίσματα
Ταξίδεψα…
πέρασα …
από ερήμους
και αμμοθύελλες,
σε ήλιου καταιγίδες.
Σεργιάνισα
με σένα στην καρδιά
στης δίψας τις παγίδες.
Μη με ρωτάς
για τα καρφιά
και τους σταυρούς,
χώρο δεν έχει ο νους.
Μη με ρωτάς.
θα με πονάς.
Δώσε μου
τα χείλη της καρδιάς
την δίψα μου να σβήσω.
Χάρισε μου...
τα ουράνια μάτια σου,
εκεί να φυλακίσω,
το φως όλου του κόσμου
φωλιά και όνειρα να κτίσω.
Μάγεψε με…
η καρδιά,
για σε χτυπάει.
Αγάπησε με!
Ο χρόνος
με σένα σταματάει . . . .
Θέλω...
πάρε με..
Στον χάρτη
της αγάπης σου
να ζω…
να κατοικήσω…
Ετικέτες
Κάτι να σου πω....
Χάνομαι τη μέρα κι άσκοπα γυρίζω
κλείνομαι ,διχάζομαι, δακρύζω...
Σε θάλασσες του νου μου βαθιά στη σκέψη
ήλιος και βροχή κάθε σου λέξη...
Ψίθυροι και σκιές σε φέρνουνε κοντά μου
έρωτας μιλάει στην καρδιά μου...
Στα σύννεφα μιας αγάπης που χει μείνει
μόνη στην Ιθάκη της να σβήνει...
Νοιάζομαι, μοιράζομαι ,γίνομαι θυσία
μ΄έρωτα για σένα στην ουσία...
Οι μέρες μου δεσμώτες με τη θύμησή σου
κ'άγγελοι τα όνειρα μαζί σου...
Έρχονται τα βράδια μέσα στα σκοτάδια
δένουνε μοιράζουμε τα χάδια...
Σ'ακρόνειρα με πας και γυρνώ στο χρόνο
όσο μ'αγαπάς δεν νιώθω πόνο...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
- Ανεμοσκορπίσματα
- Nikaia, peiraias, Greece
- Στην μέση ενός μικρού σπιτιού που 'χω νοικιάσει το γέλιο ενός μωρού παιδιού με έχει αγκαλιάσει. Τα ζήτησα όλα απ' τη ζωή μου, τα πλήρωσα με τη ψυχή μου να έχει ένα τόπο η καρδια πριν να γεράσει...
