Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010

Στη μνήμη σου...





ΚΙ ΑΝ ΕΣΒΗΣΕ ΣΑΝ ΙΣΚΙΟΣ...

Κι αν έσβησε σαν ίσκιος τ' όνειρό μου,
κι αν έχασα για πάντα τη χαρά..

κι αν έχει πριν ανοίξει... το λουλούδι
στον κήπο της καρδιά μου μαραθεί..

Κι αν έθαψα την ίδια τη ζωή μου
βαθιά μέσα στον πόνο που πονώ...

Η θάλασσα σαν έρχεται μεγάλη,
και υγραίνοντας την άμμο το πρωί,

μου λέει για κάποιο γνώριμο ακρογιάλι,
μου λέει για κάποια που 'ζησα.... Ζωή!!!!

Δεν έχω λόγια να σου πώ...απλά λείπεις...και θα λέιπεις...
Μα θα φτάσει η στιγμή που θα ξανα συναντηθούμε!!!...

Σε σκέφτομαι....

Να 'σαι καλά εκεί ψηλά Χριστινάκι μου...



About Me

Η Φωτό Μου
Ανεμοσκορπίσματα
Nikaia, peiraias, Greece
Στην μέση ενός μικρού σπιτιού που 'χω νοικιάσει το γέλιο ενός μωρού παιδιού με έχει αγκαλιάσει. Τα ζήτησα όλα απ' τη ζωή μου, τα πλήρωσα με τη ψυχή μου να έχει ένα τόπο η καρδια πριν να γεράσει...
Προβολή πλήρους προφίλ

Αναγνώστες