Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

Κάποιες φορές....

Κάποιες φορές όλα αλλάζουν ξαφνικά
Ανοίγει πόρτες η ζωή στην ευτυχία

Ίσως τα δάκρυα να είναι δανεικά
Για να γλυστράμε στης ζωής την γοητεία...

Κάποιες φορές γυρίζει μόνος ο τροχός
Η στασιμότητα γκρεμίζεται στο χρόνο

Παύει ο άνθρωπος να νιώθει μοναχός
Μοιάζει το χθες νά 'πεσε θύμα σ' έναν φόνο...

Κάποιες φορές δυο ζεύγη μάτια δεν μιλούν
Γιατί οι λέξεις είναι λίγες.. τετριμμένες

Μα οι ψυχές με δίχως λόγια συμφωνούν
Είν' οι αλήθειες στην σιωπή τους χαραγμένες...

Κάποιες φορές τα σύνθετα γίνονται απλά
Στα αδιέξοδα ανοίγουν χίλιοι δρόμοι

Χύνεις το αίμα σου για δυο ιδανικά
Μα απαράβατοι της ζήσης είναι οι νόμοι...

Κάποιες φορές η νύχτα γίνεται αυγή
Και ο ορίζοντας ανέφελος χαράζει

Δίνει η αγάπη στην ελπίδα προσταγή
Και της καρδιάς σβήνει το πιο πικρό μαράζι...

Κάποιες φορές δύο κορμιά συνομιλούν
Στην πιο αγνή του σώματος την ίδια γλώσσα

Πόσα χαμόγελα σε μια στιγμή χωρούν
Και τα μυστήρια τ' ανθρώπου.. είναι πόσα ;...

Από φωτιές ποτέ δεν κάηκαν οι θάλασσες...

Από φωτιές ποτέ δεν κάηκαν οι θάλασσες
Απ' τ' αψηλά δεν γκρεμιστήκανε βουνά

Όσες φορές κι αν τη ζωή σου λες πως χάλασες
Μέσα σε όνειρα δεν δόθηκες φτηνά...

Από τη γη δεν θα φυτρώσουνε τα σύννεφα
Απ' ουρανό δεν θα θερίσεις ποτέ στάρι

Ίσως ακόμη να μην βρέξει στάλα σήμερα
Μα σ' αγαπώ.. σε ήλιο μέσα.. σε σκοτάδι...

Μες σε ρωγμές δεν θα ριζώσουνε τα αύριο
Από πληγές δεν θα σωθεί καμμιά ελπίδα

Μα στης καρδιάς το διπλοκλείδωτο ερμάριο
Φυλάω μόνο τη χρυσή σου την σελίδα...

Από σιωπές.. φωνές ποτέ δεν γαλουχήθηκαν
Από μονόλογους.. η ζήση δεν καρπίζει

Δυο ζεύγη μάτια μοναχά.. σαν αγαπήθηκαν
Μάθαν τη γη αιώνες τώρα να γυρίζει...

About Me

Η Φωτό Μου
Ανεμοσκορπίσματα
Nikaia, peiraias, Greece
Στην μέση ενός μικρού σπιτιού που 'χω νοικιάσει το γέλιο ενός μωρού παιδιού με έχει αγκαλιάσει. Τα ζήτησα όλα απ' τη ζωή μου, τα πλήρωσα με τη ψυχή μου να έχει ένα τόπο η καρδια πριν να γεράσει...
Προβολή πλήρους προφίλ

Αναγνώστες