Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011

Τα πιο δύσκολα....

Το πιο δύσκολο είναι να θέλεις να κλάψεις και να μη μπορείς.

να σε περιμένω και να μην έρχεσαι ,

να ξημερώνει και να μη σ'έχω , να μη μ'έχω,

να θέλω να κλάψω και να μη βγαίνει δάκρυ ,

να θυμώνω γι αυτά που δε ζω ,

να ακούω ξαφνικά τραγούδια που ποτέ δεν άκουγα ,

να θέλω να φωνάξω και να μη βγαίνει φωνή ,

να γράφω κοινοτυπίες γιατί δε ξέρω τί άλλο να γράψω ,

γιατι δεν μπορώ να σκέφτομαι ,

γιατί δεν έχω εσένα να σκέφτομαι ,

να έχει τελειώσει το αλκοόλ ,

να θέλω τόσο πολύ να σε δω , τόσο πολύ που σε βλέπω παντού ,

να είμαι με άτομα που δεν είσαι εσύ ,

κι εγώ να ελπίζω κάθε φορά πως είσαι εσύ ,

να θέλω να σε νιώσω και να μην έρχεσαι.....

About Me

Η Φωτό Μου
Ανεμοσκορπίσματα
Nikaia, peiraias, Greece
Στην μέση ενός μικρού σπιτιού που 'χω νοικιάσει το γέλιο ενός μωρού παιδιού με έχει αγκαλιάσει. Τα ζήτησα όλα απ' τη ζωή μου, τα πλήρωσα με τη ψυχή μου να έχει ένα τόπο η καρδια πριν να γεράσει...
Προβολή πλήρους προφίλ

Αναγνώστες