Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011

Φυσάει κόντρα...

Φυσάει κόντρα στης πυγμής την ασυλία,
Στην αγορά που καταπίνει όλη τη γη
Και που την ίδια τη ζωή μας βλέπει λεία
Στην αδηφάγα όρεξή της για ισχύ.

Φυσάει κόντρα και ταράζονται τ΄ασάλευτα
Κι΄όλα τα νόμιμα που θάβουν τα ηθικά
Γυμνά πια τώρα ειν΄τα σχέδια τ΄ανάλγητα,
Να μας χορτάσουν μ΄ενοχών ναρκωτικά.

Φυσάει κόντρα και ξυπνάει συνειδήσεις,
Τα αισθήματά μας κρύβουν δύναμη κι΄οργή
Που στα δελτία των οχτώ γίνονται εκπλήξεις
Παρενοχλώντας της απάτης τη μορφή..
Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011

Τα πιο δύσκολα....

Το πιο δύσκολο είναι να θέλεις να κλάψεις και να μη μπορείς.

να σε περιμένω και να μην έρχεσαι ,

να ξημερώνει και να μη σ'έχω , να μη μ'έχω,

να θέλω να κλάψω και να μη βγαίνει δάκρυ ,

να θυμώνω γι αυτά που δε ζω ,

να ακούω ξαφνικά τραγούδια που ποτέ δεν άκουγα ,

να θέλω να φωνάξω και να μη βγαίνει φωνή ,

να γράφω κοινοτυπίες γιατί δε ξέρω τί άλλο να γράψω ,

γιατι δεν μπορώ να σκέφτομαι ,

γιατί δεν έχω εσένα να σκέφτομαι ,

να έχει τελειώσει το αλκοόλ ,

να θέλω τόσο πολύ να σε δω , τόσο πολύ που σε βλέπω παντού ,

να είμαι με άτομα που δεν είσαι εσύ ,

κι εγώ να ελπίζω κάθε φορά πως είσαι εσύ ,

να θέλω να σε νιώσω και να μην έρχεσαι.....
Τρίτη 18 Ιανουαρίου 2011

Να σουν εδώ....

Μεσάνυχτα και ο χρόνος μου κυλάει
μέσα στην πόλη τη βουβή
ταυτίζομαι με το χθες για να με πάει

σε παραδείσου διαδρομή
με σε μαζί

Βυθίζομαι στο σκοτάδι που γελάει
και χω χαθεί απ την αρχή

το δάκρυ μου στη ματιά πάλι σκορπάει
μία εικόνα μαγική...


που είσαι συ...

Τρέμω , κοιτάζοντας ψηλά τ' αστέρια
καίγομαι σε θέλω για δροσιά
να ' σουν εδώ ....

να σε κρατώ στα χέρια ...

ένα σώμα να μαστ’ αγκαλιά...

Σκοτάδι και το μυαλό μου καθορίζει
όλους τους χτύπους της καρδιάς
αιχμάλωτη στην αγάπη να γυρίζει
να πλάθει όνειρα χαράς...

πως μ αγαπάς...

Ένα σου φιλί ζητάω
για να σωθώ μονάχα
κ΄ ένα σ ‘ αγαπάω...

να ξανακούσω τάχα ...

Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 2011

Τα χείλη της καρδιάς...





Ταξίδεψα…
πέρασα …
από ερήμους
και αμμοθύελλες,
σε ήλιου καταιγίδες.

Σεργιάνισα
με σένα στην καρδιά
στης δίψας τις παγίδες.

Μη με ρωτάς
για τα καρφιά
και τους σταυρούς,
χώρο δεν έχει ο νους.

Μη με ρωτάς.
θα με πονάς.
Δώσε μου
τα χείλη της καρδιάς
την δίψα μου να σβήσω.

Χάρισε μου...
τα ουράνια μάτια σου,
εκεί να φυλακίσω,
το φως όλου του κόσμου
φωλιά και όνειρα να κτίσω.

Μάγεψε με…
η καρδιά,
για σε χτυπάει.
Αγάπησε με!
Ο χρόνος
με σένα σταματάει . . . .

Θέλω...
πάρε με..
Στον χάρτη
της αγάπης σου
να ζω…
να κατοικήσω…

Κάτι να σου πω....




Χάνομαι τη μέρα κι άσκοπα γυρίζω
κλείνομαι ,διχάζομαι, δακρύζω...

Σε θάλασσες του νου μου βαθιά στη σκέψη
ήλιος και βροχή κάθε σου λέξη...

Ψίθυροι και σκιές σε φέρνουνε κοντά μου
έρωτας μιλάει στην καρδιά μου...

Στα σύννεφα μιας αγάπης που χει μείνει
μόνη στην Ιθάκη της να σβήνει...

Νοιάζομαι, μοιράζομαι ,γίνομαι θυσία
μ΄έρωτα για σένα στην ουσία...

Οι μέρες μου δεσμώτες με τη θύμησή σου
κ'άγγελοι τα όνειρα μαζί σου...

Έρχονται τα βράδια μέσα στα σκοτάδια
δένουνε μοιράζουμε τα χάδια...

Σ'ακρόνειρα με πας και γυρνώ στο χρόνο
όσο μ'αγαπάς δεν νιώθω πόνο...

About Me

Η Φωτό Μου
Ανεμοσκορπίσματα
Nikaia, peiraias, Greece
Στην μέση ενός μικρού σπιτιού που 'χω νοικιάσει το γέλιο ενός μωρού παιδιού με έχει αγκαλιάσει. Τα ζήτησα όλα απ' τη ζωή μου, τα πλήρωσα με τη ψυχή μου να έχει ένα τόπο η καρδια πριν να γεράσει...
Προβολή πλήρους προφίλ

Αναγνώστες