Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2009

Οι δικοί μου άνθρωποι....


Ένα πολύ όμορφο τραγούδι από την Χαρούλα Άλεξιου......

Οι δικοί μου ξένοι οι πιο μακρινοί
είναι αυτοί που ζούν κοντά μου..
Τους κοιτάζω,τους αγγίζω,τους μιλώ
τους ανοίγω την καρδιά μου.....

Μα ο καθένας ταξιδεύει μοναχός
μεσ' στην άγνωστη ψυχή του
Ο καθένας στη δική του ξενιτιά
πολεμάει για τη ζωή του........

Οι δικοί μου οι ξένοι είναι οι αγαπημένοι

Οι δικοί μου άνθρωποι ζούνε μακριά
Κι από μακριά αγαπάνε..
Έτσι μεγαλώνει ο κόσμος κι η καρδιά
Και θυμόμαστε όπου πάμε...

Μα ο καθένας ταξιδεύει μοναχός
κι αδελφή ψυχή γυρεύει...
Και στα κρύσταλλα κομμάτια της καρδιάς
Την αλήθεια του λαξεύει....

Οι δικοί μου άνθρωποι της καρδιάς μου οι τόποι.......

Το πρώτο μου blog....



Ένα αεράκι,

σε σκόρπια φύλλα και ζωές..

θα δώσει λύση

από ένα τόσο δα μικρό παραθυράκι..

που κάποιος ξέχασε να κλείσει.....


Αγαπητοί μου αναγνώστες

με την παραπάνω εισαγωγή μου

σας καλωσορίζω στο blog μου

ένας χώρος που μπορούμε να ανοίξουμε τη καρδιά μας

να αφήσουμε τα συναισθήματα μας να πετάξουν μακριά

στον κόσμο των ονείρων και των θέλων μας


Είναι το πρώτο μου ταξίδι σε αυτόν τον χώρο.....

Σας θέλω συνοδοιπόρους μου.....

About Me

Η Φωτό Μου
Ανεμοσκορπίσματα
Nikaia, peiraias, Greece
Στην μέση ενός μικρού σπιτιού που 'χω νοικιάσει το γέλιο ενός μωρού παιδιού με έχει αγκαλιάσει. Τα ζήτησα όλα απ' τη ζωή μου, τα πλήρωσα με τη ψυχή μου να έχει ένα τόπο η καρδια πριν να γεράσει...
Προβολή πλήρους προφίλ

Αναγνώστες