Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010
ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ ΑΓΝΩΣΤΕ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΕΡΝΑΝΕ .....

Στα σκοτάδια του μυαλού μου γυρνώ...
την γλυκιά φωνή σου,στον δρόμο ζητώ....
Κοιτώ παντού,ψάχνω εσένα μόνο να βρω
απ'την κλειστή την πύλη προσπαθώ να βγω.
Όλα μοιάζουν τώρα πολύ μπερδεμένα
τα κομμάτια της ζωής μου,όλα σκορπισμένα.
Το σενάριο της μοίρας μου,άσχημα στημένο
άλλο δεν μπορώ σου λέω να περιμένω....
Στο δωμάτιο τα βράδια μου,μόνη φοβάμαι
την σκιά σου στο δρόμο ,κοιτώ και θυμάμαι...
Της ζωής σου τα χνάρια,άραγε που να'ναι
της νύχτας Άγνωστε,τα χρόνια περνάνε.....

Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)

- Ανεμοσκορπίσματα
- Nikaia, peiraias, Greece
- Στην μέση ενός μικρού σπιτιού που 'χω νοικιάσει το γέλιο ενός μωρού παιδιού με έχει αγκαλιάσει. Τα ζήτησα όλα απ' τη ζωή μου, τα πλήρωσα με τη ψυχή μου να έχει ένα τόπο η καρδια πριν να γεράσει...
- Αγάπη.... (3)
- Ένα τραγούδι ακόμα..... (2)
- Ευχές.... (2)
- Με ταξιδεύεις.... (2)
- Σκίρτημα.... (2)
- Ένα τραγουδι για κεινους.... (1)
- Καλημέρα.... (1)
- Μια καλημέρα ακόμα..... (1)
- Μια καλημερα ειναι αυτη... (1)
- Μοναξιά..... (1)
- Ο αλχημιστής... (1)
- Σιωπή.... (1)
- Συνεχίζω το μονοπάτι μου.... (1)
- Τι θα πεί λοιπόν φοβάμαι.... (1)
- Το τραγούδι της ερήμου.... (1)
- καλωσόρισμα...... (1)
- φθινόπωρος.... (1)
-
►
2011
(10)
- ► Φεβρουαρίου (2)







0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου