Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011
Τα πιο δύσκολα....

να σε περιμένω και να μην έρχεσαι ,
να ξημερώνει και να μη σ'έχω , να μη μ'έχω,
να θέλω να κλάψω και να μη βγαίνει δάκρυ ,
να θυμώνω γι αυτά που δε ζω ,
να ακούω ξαφνικά τραγούδια που ποτέ δεν άκουγα ,
να θέλω να φωνάξω και να μη βγαίνει φωνή ,
να γράφω κοινοτυπίες γιατί δε ξέρω τί άλλο να γράψω ,
γιατι δεν μπορώ να σκέφτομαι ,
γιατί δεν έχω εσένα να σκέφτομαι ,
να έχει τελειώσει το αλκοόλ ,
να θέλω τόσο πολύ να σε δω , τόσο πολύ που σε βλέπω παντού ,
να είμαι με άτομα που δεν είσαι εσύ ,
κι εγώ να ελπίζω κάθε φορά πως είσαι εσύ ,
να θέλω να σε νιώσω και να μην έρχεσαι.....

Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)

- Ανεμοσκορπίσματα
- Nikaia, peiraias, Greece
- Στην μέση ενός μικρού σπιτιού που 'χω νοικιάσει το γέλιο ενός μωρού παιδιού με έχει αγκαλιάσει. Τα ζήτησα όλα απ' τη ζωή μου, τα πλήρωσα με τη ψυχή μου να έχει ένα τόπο η καρδια πριν να γεράσει...
- Αγάπη.... (3)
- Ένα τραγούδι ακόμα..... (2)
- Ευχές.... (2)
- Με ταξιδεύεις.... (2)
- Σκίρτημα.... (2)
- Ένα τραγουδι για κεινους.... (1)
- Καλημέρα.... (1)
- Μια καλημέρα ακόμα..... (1)
- Μια καλημερα ειναι αυτη... (1)
- Μοναξιά..... (1)
- Ο αλχημιστής... (1)
- Σιωπή.... (1)
- Συνεχίζω το μονοπάτι μου.... (1)
- Τι θα πεί λοιπόν φοβάμαι.... (1)
- Το τραγούδι της ερήμου.... (1)
- καλωσόρισμα...... (1)
- φθινόπωρος.... (1)
-
▼
2011
(10)
- ► Φεβρουαρίου (2)
-
►
2010
(14)
- ► Δεκεμβρίου (2)







0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου