Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2011
Στου νου τους γαλαξίες....
12:54 μ.μ. | 
Αναρτήθηκε από
Ανεμοσκορπίσματα
Τώρα που όλοι κοιμηθήκανε.. ξυπνάω
Και περπατάω στην γαλήνη της Σελήνης
Την μοναξιά μου έχω μάθει ν' αγαπάω
Με τα σμαράγδινα τα μάτια της οδύνης...
Μες στην σιγή και το απόκοσμο σκοτάδι
Ανοίγει μάτια η ψυχή.. και με κοιτάζει
Ο νους το σώμα ν' ανταριάσει διατάζει
Για τους δειλούς ανοίγουνε οι πύλες του Άδη...
Τώρα που σώπασε η τρέλα της Αθήνας
Ξεψύχησε στα χέρια μου Ιούλης μήνας
Κι αναρωτιέμαι αν ο Αύγουστος θ' αντέξει
Όλη την Ποίηση στα στήθη μου ν' αρμέξει...
Μέσα στις μνήμες των μυριάδων αστεριών σου
Σμίγω τη ρώμη και την θέρμη των χεριών σου
Ταξίδι τάξε μου στου νου τους γαλαξίες
Για να ζυμώσουμε ανθρώπινες αξίες...
Τώρα που όλοι κοιμηθήκανε.. σωπαίνω
Μέσα στη φλόγα του κεριού σε ανασταίνω
Πλέρια ευτυχία αναβλύζει η απουσία
... Ίσως κερδίσαμε της ζήσης την ουσία...
Και περπατάω στην γαλήνη της Σελήνης
Την μοναξιά μου έχω μάθει ν' αγαπάω
Με τα σμαράγδινα τα μάτια της οδύνης...
Μες στην σιγή και το απόκοσμο σκοτάδι
Ανοίγει μάτια η ψυχή.. και με κοιτάζει
Ο νους το σώμα ν' ανταριάσει διατάζει
Για τους δειλούς ανοίγουνε οι πύλες του Άδη...
Τώρα που σώπασε η τρέλα της Αθήνας
Ξεψύχησε στα χέρια μου Ιούλης μήνας
Κι αναρωτιέμαι αν ο Αύγουστος θ' αντέξει
Όλη την Ποίηση στα στήθη μου ν' αρμέξει...
Μέσα στις μνήμες των μυριάδων αστεριών σου
Σμίγω τη ρώμη και την θέρμη των χεριών σου
Ταξίδι τάξε μου στου νου τους γαλαξίες
Για να ζυμώσουμε ανθρώπινες αξίες...
Τώρα που όλοι κοιμηθήκανε.. σωπαίνω
Μέσα στη φλόγα του κεριού σε ανασταίνω
Πλέρια ευτυχία αναβλύζει η απουσία
... Ίσως κερδίσαμε της ζήσης την ουσία...
Ετικέτες
Στου νου τους γαλαξίες....
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
- Ανεμοσκορπίσματα
- Nikaia, peiraias, Greece
- Στην μέση ενός μικρού σπιτιού που 'χω νοικιάσει το γέλιο ενός μωρού παιδιού με έχει αγκαλιάσει. Τα ζήτησα όλα απ' τη ζωή μου, τα πλήρωσα με τη ψυχή μου να έχει ένα τόπο η καρδια πριν να γεράσει...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου