Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011

Ο δρομος της ζωης...

Εγω αρχισα στο τελος μου...
Το ειδα να πλησιαζει κ εγω αποφασισα να αρχισω τη ζωη μου...
Ηταν ισως η πρωτη φορα που φοβηθηκα τοσο...
Η πρωτη φορα που καταλαβα πως τιποτα δεν ειναι αφθαρτο...Αιωνιο...
Η φουσκα των ψευδαισθησεων μου εσκασε αποτομα...''Μαθε να ζεις οπως η ζωη σε οριζει...''
Μα κ αν με οριζει λαθος;Αν οι επιλογες μου δεν ειναι δικες μου κ καποιο χερι τις κινει;
Αυτο που δεν καταλαβα ειναι πως ασχετα με το ποιος παρουσιαζει μπροστα σου τα δεδομενα,ο δρομος που θα διαλεξεις ειναι δικος σου..
Η αποφαση ειναι δικη σου..
Πολλες φορες με φοβηθηκα θεωρωντας πως η εκαστοτε επιλογη μου εστω κ μακροπροθεσμα θα μου εδειχνε πως καπου εχω σφαλει...
Τι ειναι η επιλογη;Κ ποια ειναι η ουσια της;
Μου δοθηκε η ευκαιρια να διαλεξω...
Να ζησω οπως εγω θελω ή να ακολουθησω μια σταθερα χωρις ποτε να ειμαι σιγουρη για το αποτελεσμα σε καμια απο τις δυο περιπτωσεις...
Η πρωτη μου επιλογη ηταν η ασφαλης...Να ζησω οσο ασφαλεστερα μπορουσα για να μην εχω περιθωρια λαθους...
Οταν εγινε το πρωτο λαθος με ταρακουνησε....Θεωρουσα πως στον ασφαλη δρομο δεν υφισταται σφαλμα και αρα δεν υπηρχε περιπτωση να πληγωθω...
Ματαια...Ακομα και στον ασφαλη δρομο που ολα φαινονται προδιαγεγραμμενα ,πληγωνεσαι..Τα λαθη θα γινουν αλλες φορες ηθελημενα,και αλλες αθελα σου..
Μα εγω δεν ηθελα να ποναω..Επρεπε ομως.Αυτο καταλαβα...
Πολλες φορες αναρωτηθηκα αν υπαρχουν και ανθρωποι που η ζωη τους τα εφερε ετσι που δεν πονεσαν ποτε...
Κι επειτα σκεφτομουν πως δεν γινεται..Η ζωη ειναι ενας αεναος αγωνας επιβιωσης που μας ταλαντευει αναμεσα στο αληθινο και το ψεμα,στην πραγματικοτητα και στην ψευδαισθηση και πρεπει
να ζησουμε και τα δυο,να υπαρξουμε και θυτες και θυματα για να μπορεσουμε να πουμε οτι ζησαμε ολοκληρωτικα...
Εγω ηθελα μονο τις ψευδαισθησεις στη ζωη μου γιατι η πραγματικοτητα με τρομαζε...Κ ηρθε η ωρα που χρειαστηκε να την αντιμετωπισω και εκει που νομιζα οτι θα φοβηθω την κοιταξα στα ματια...
Με λυγισε στην αρχη,εχασα τη γη κατω απο τα ποδια μου...Μα σηκωθηκα ξανα..Μου πηρε λιγο καιρο μα τα καταφερα...
Δεν εχει νοημα να διαλεγεις δρομο στη ζωη σου..Ετσι κ αλλιως τα βηματα σου τα οδηγει η μοιρα σου...Μπορεις ομως να διαλεξεις πως θα τον περπατησεις....

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου


About Me

Η Φωτό Μου
Ανεμοσκορπίσματα
Nikaia, peiraias, Greece
Στην μέση ενός μικρού σπιτιού που 'χω νοικιάσει το γέλιο ενός μωρού παιδιού με έχει αγκαλιάσει. Τα ζήτησα όλα απ' τη ζωή μου, τα πλήρωσα με τη ψυχή μου να έχει ένα τόπο η καρδια πριν να γεράσει...
Προβολή πλήρους προφίλ

Αναγνώστες