Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010
Μαλαματένια γράμματα...
11:44 π.μ. | 
Αναρτήθηκε από
Ανεμοσκορπίσματα
Μαλαματένια γράμματα στα χείλη σου αφήνω
Νά 'χουν οι λέξεις άρωμα της λαύρας σου πνοής
Και με νερό κρυστάλλινο κάθε σου πόθο σβήνω
Κι ένα γαλάζιο πέλαγο ανοίγω να διαβείς...
Πώς θα μπορούσα τίποτε πιο λίγο να σου δώσω
Από την πλάση ολάκαιρη.. και γη και ουρανό
Που πόθησα το άπειρο μαζί σου ν' ανταμώσω
Και κάθε τι λιγότερο μου φαίνεται φτηνό...
Μαλαματένια όνειρα τις νύχτες σου χαρίζω
Κι ο ύπνος στην αγκάλη του σε παίρνει.. σα μωρό
Κι ένα γλυκό νανούρισμα στ' αυτί σου ψιθυρίζω
Όλα σου λέω μάτια μου για σένα τα μπορώ...
Κι έτσι τα βράδια λούζονται τη λάμψη του φωσφόρου
Και κάθε σου ξημέρωμα γλυστράει στη χαρά
Και μην σκεφτείς το τίμημα του ακριβού μου δώρου
Σα νιώθω πως αγάπησα μονάχα μια φορά......
Ετικέτες
Μαλαματένια γράμματα...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
- Ανεμοσκορπίσματα
- Nikaia, peiraias, Greece
- Στην μέση ενός μικρού σπιτιού που 'χω νοικιάσει το γέλιο ενός μωρού παιδιού με έχει αγκαλιάσει. Τα ζήτησα όλα απ' τη ζωή μου, τα πλήρωσα με τη ψυχή μου να έχει ένα τόπο η καρδια πριν να γεράσει...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου