Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2009

Το πρώτο μου blog....



Ένα αεράκι,

σε σκόρπια φύλλα και ζωές..

θα δώσει λύση

από ένα τόσο δα μικρό παραθυράκι..

που κάποιος ξέχασε να κλείσει.....


Αγαπητοί μου αναγνώστες

με την παραπάνω εισαγωγή μου

σας καλωσορίζω στο blog μου

ένας χώρος που μπορούμε να ανοίξουμε τη καρδιά μας

να αφήσουμε τα συναισθήματα μας να πετάξουν μακριά

στον κόσμο των ονείρων και των θέλων μας


Είναι το πρώτο μου ταξίδι σε αυτόν τον χώρο.....

Σας θέλω συνοδοιπόρους μου.....

4 σχόλια:

vicky είπε...

...και μια ανοιχτη αγκαλια απο μενα θα υπαρχει παντα για σενα.....
vicky....

Ανεμοσκορπίσματα είπε...

φιλακια ψυχη μου...σ'ευχαριστω!!!

Ανώνυμος είπε...

Όπως στο όνειρο δεν υπάρχει



άλλη πραγματικότητα,



εκτός από το όνειρο μας



έως ότου ξυπνήσουμε,



έτσι και στο ξύπνιο

δεν υπάρχει άλλη πραγματικότητα



από τη ζωή μας



έως ότου πεθάνουμε.



Όπως στο όνειρο μας δεν υπάρχει άλλος



που ονειρεύεται

έτσι και στη ζωή ,



δεν υπάρχει άλλος που ζει.



Όλοι εμείς ονειρευόμαστε



και ο καθένας στο δικό του όνειρο συμμετέχει .

Φοβάται και τρομάζει στο όνειρό του



και το σώμα του αντιδρά ανάλογα.



Ερωτεύεται και το σώμα του συμμετέχει .



Δεν υπάρχουν περιορισμοί στο όνειρο.



Στη ζωή μόνο υπάρχουν.

Ανεμοσκορπίσματα είπε...

Συμφωνώ καλέ μου άγνωστε...μιας και δεν έχεις βάλει το όνομα σου για να μπορώ να σε ονομάσω...
μόνο στη ζωή υπάρχουν περιορισμοί!!!

Δημοσίευση σχολίου


About Me

Η Φωτό Μου
Ανεμοσκορπίσματα
Nikaia, peiraias, Greece
Στην μέση ενός μικρού σπιτιού που 'χω νοικιάσει το γέλιο ενός μωρού παιδιού με έχει αγκαλιάσει. Τα ζήτησα όλα απ' τη ζωή μου, τα πλήρωσα με τη ψυχή μου να έχει ένα τόπο η καρδια πριν να γεράσει...
Προβολή πλήρους προφίλ

Αναγνώστες